Anthony F. Grasha, 1970’li yıllarda öğretim stilleri üzerine araştırmalar yapmaya başlamış ve 1982 yılında ilk öğretim stili modelini yayınlamıştır. Grasha, öğretim stillerini beş kategoriye ayırmıştır: uzman, otoriter, kişisel model, kolaylaştırıcı ve danışman. Grasha, öğretim stillerinin öğrencilerin öğrenme stilleri, ihtiyaçları ve becerileri ile uyum sağlamasına yardımcı olabileceğini savunmuştur. Grasha, 1994 yılında Sheryl Riechmann ile birlikte Grasha-Riechmann Öğretim Stilleri Envanteri’ni geliştirmiştir. Bu envanter, öğretmenlerin öğrencilere karşı tutumlarını, rollerini ve beklentilerini yansıtan beş öğretim stilini tanımlamaktadır. Bu stiller, Grasha’nın modeline dayanmaktadır, ancak bazı değişiklikler ve eklemeler içermektedir.
Öğretim Stilleri
Uzman (Expert) Stil:
Öğretmenler, öğrenciler için gerekli bilgi ve uzmanlığa sahiptirler. Öğretimin ne zaman ve nasıl yapılacağına, içerik seçimine, materyal seçimine ve sınıfın fiziki yapısına uzman öğretmen karar verir. Uzman öğretmenler, bilgiyi aktarmak ve öğrencilerin iyi hazırlanmış olmalarını sağlamakla ilgilenirler. Geleneksel öğretmen özellikleri taşırlar. Baskın öğretim stili uzman olan öğretmenler, öğrencilerine ayrıntılı bilgiler kazandırırlar. Olumsuz yanı ise, cevapların altındaki düşünce süreçlerini her zaman açıklamamalarıdır. Bu da öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerini geliştirmelerini engelleyebilir.
Öğretmen Pilot, öğrencilere uçuşun temel prensiplerini, uçağın parçalarını, uçuş planlamasını ve güvenlik kurallarını anlatır. Öğrencilerden, öğretmenin verdiği bilgileri ezberlemelerini ve uygulamalı sınavlarda göstermelerini ister. Öğrenciler, öğretmenin uçuş konusundaki uzmanlığına güvenir ve onun yönlendirmelerini takip eder.
Bu stilin avantajı, öğrencilere uçuş konusunda kapsamlı ve doğru bilgiler sunmasıdır. Öğrenciler, öğretmenin uzmanlığına güvenerek uçuş becerilerini geliştirebilirler. Bu stilin dezavantajı ise, öğrencilere yeterli fırsat vermemesi ve onların aktif katılımını engellemesidir. Öğrenciler, öğretmenin bilgisini sorgulamadan kabul edebilir ve kendi düşüncelerini ifade etmekten çekinebilirler.
Bu stilin öğretim rolü, öğrencilere uçuş konusunda bilgi vermek ve onları uçuş becerileri konusunda eğitmektir. Öğretmen Pilot, uçuşun teorik ve pratik yönlerini öğrencilere aktarır ve onlara uçuş sınavlarında başarılı olmaları için rehberlik eder. Öğretmen Pilot, uçuş konusundaki uzmanlığını öğrencilere gösterir ve onlardan uçuş kurallarına ve talimatlarına uymalarını ister.
Otoriter (Formal Authority) Stil:
Öğretmenlik rolü ve bilgisi güçlüdür. Öğrencilerden beklenen davranışları ve uyulması gereken kuralları açıklarlar. Öğrencileri yönlendirirken bu kuralları uygularlar ve öğrenci gereksinimleri ikincil plandadır. Öğrencilere olumlu ya da olumsuz geribildirim verirler. Geleneksel öğretim özellikleri taşırlar. Baskın öğretim stili otoriter olan öğretmenler, bir şeyin yapılması konusunda kabul edilebilir ve standart yolları açıklarlar. Olumsuz yanları ise, bu katı kurallar içerisinde öğrencilerin ilgilerini, önerilerini ve yaratıcılıklarını dikkate almazlar. Bu da öğrencilerin motivasyonunu ve katılımını azaltabilir.
Öğretmen Pilot, öğrencilerden uçuş eğitimine katılmadan önce belirli bir seviyede matematik, fizik ve İngilizce bilgilerine sahip olmalarını ister. Öğrencilere, uçuş eğitiminin kurallarını, hedeflerini ve beklentilerini açıklar. Öğrencilerin performansını sürekli olarak değerlendirir ve geribildirim verir. Öğrenciler, öğretmenin otoritesine saygı duyar ve onun belirlediği standartlara ulaşmaya çalışır.
Bu stilin avantajı, öğrencilere uçuş eğitiminin kurallarını, hedeflerini ve beklentilerini net bir şekilde belirtmesidir. Öğrenciler, öğretmenin otoritesine saygı duyarak uçuş disiplinini öğrenebilirler. Bu stilin dezavantajı ise, öğrencilere çok fazla baskı yapması ve onların özgüvenini zedeleyebilmesidir. Öğrenciler, öğretmenin geribildiriminden korkabilir ve uçuş eğitiminden zevk alamayabilirler.
Bu stilin öğretim rolü, öğrencilere uçuş eğitiminin kurallarını, hedeflerini ve beklentilerini belirlemek ve onları uçuş disiplinine uygun şekilde yönlendirmektir. Öğretmen Pilot, öğrencilere uçuş eğitimine katılmadan önce gerekli olan ön koşulları ve standartları açıklar ve onların performansını sürekli olarak değerlendirir ve geribildirim verir. Öğretmen Pilot, uçuş eğitiminde otoritesini korur ve öğrencilerden saygı ve itaat bekler.
Kişisel Model (Personel Model):
Öğrencilere davranış ve düşünme konusunda model olurlar. Öğrencilere bir şeyi nasıl yapmaları gerektiği konusunda yol gösterir, gözlem yapmalarını ve kendisini taklit etmelerini isterler. Öğrencilerden kendi yaptıkları davranışları beklerler. Öğrencilerin yetersiz kaldığı konularda rehberlik rolü de üstlenirler. Baskın öğretim stili kişisel model olan öğretmenler, nasıl düşünmek ve davranmak gerektiği konusunda model olurlar. Ancak öğrencilerden tam olarak kendi yaptıkları davranışları beklerler. Bazen bu durum, öğrencilerin kendilerini yetersiz hissetmelerine neden olur. Ayrıca, öğrencilerin kendi öğrenme stillerine ve tercihlerine uygun olmayan bir modeli takip etmeleri gerektiğini düşündürebilir.
Öğretmen Pilot, öğrencilere uçuş eğitiminin nasıl bir şey olduğunu göstermek için kendi uçuş deneyimlerini paylaşır. Öğrencilere, uçuş sırasında nasıl davranmaları ve karar vermeleri gerektiğini örnekler. Öğrencilerden, öğretmenin yaptığı gibi uçmalarını ve onun tavsiyelerini dinlemelerini ister. Öğrenciler, öğretmenin uçuş becerilerine hayranlık duyar ve onun gibi olmaya çalışır.
Bu stilin avantajı, öğrencilere uçuş eğitiminin nasıl bir şey olduğunu göstermesi ve onlara rol model olmasıdır. Öğrenciler, öğretmenin uçuş becerilerine hayranlık duyarak onun gibi olmaya çalışabilirler. Bu stilin dezavantajı ise, öğrencilere çok fazla beklenti yüklemesi ve onların bireyselliklerini göz ardı etmesidir. Öğrenciler, öğretmenin yaptıklarını taklit etmekten başka bir şey yapamaz ve kendi öğrenme stillerine ve tercihlerine uygun olmayan bir modeli izlemek zorunda kalabilirler.
Bu stilin öğretim rolü, öğrencilere uçuş eğitiminin nasıl bir şey olduğunu göstermek ve onlara uçuş becerileri konusunda model olmaktır. Öğretmen Pilot, kendi uçuş deneyimlerini ve başarılarını öğrencilere paylaşır ve onlara uçuş sırasında nasıl davranmaları ve karar vermeleri gerektiğini örnekler. Öğretmen Pilot, öğrencilerden kendi yaptığı gibi uçmalarını ve onun tavsiyelerini dinlemelerini ister.
Kolaylaştırıcı (Facilitator) Stil:
Öğrenci ile ilişkilerinde esnektirler. Doğallık önemlidir. Öğrencilere sorular sorarak, fikirlerini inceler, seçenekler sunar ve davranışlarını seçmede kullanacakları püf noktaları belirterek yol gösterirler. Bu stilde öğretmenlerin temel amacı; bağımsızlık ve sorumluluk yeteneklerini arttırmaktır. Bunun için öğrencilerle projeler üzerinde çalışır ve onlara rehberlik ederek öğrencilere destek ve cesaret verirler. Öğrenci merkezli süreç baskındır. Baskın öğretim stili kolaylaştırıcı olan öğretmenlerin temel amacı, öğrencide bağımsız davranma, girişim ve sorumluluk geliştirmektir. Olumsuz yanları ise, bu stili uygulayanların yöntemleri zaman alıcıdır ve doğru uygulanmadığında öğrencilerin rahatsız olmasına neden olabilir. Ayrıca, öğrencilerin öğrenme sürecinde karşılaştıkları zorluklarla başa çıkmaları için yeterli desteği sağlamak gerektiğini unutmamak gerekir.
Öğretmen Pilot, öğrencilerin uçuş eğitimine aktif olarak katılmalarını sağlar. Öğrencilere, uçuşla ilgili sorular sorar, fikirlerini dinler, seçenekler sunar ve problemleri çözmelerine yardımcı olur. Öğrencilerle, uçuş eğitiminin amaçlarını, süreçlerini ve değerlendirme kriterlerini tartışır. Öğrencilerin, uçuş eğitiminde bağımsızlık ve sorumluluk geliştirmelerine destek olur. Öğrenciler, öğretmenin rehberliğine güvenir ve onunla iş birliği yapar.
Bu stilin avantajı, öğrencilere uçuş eğitimine aktif olarak katılmalarını sağlaması ve onlara rehberlik etmesidir. Öğrenciler, öğretmenin desteği ve cesareti ile uçuş eğitiminde bağımsızlık ve sorumluluk geliştirebilirler. Bu stilin dezavantajı ise, öğrencilere çok fazla esneklik tanıması ve onların yönsüz kalmasına neden olabilmesidir. Öğrenciler, uçuş eğitiminde karşılaştıkları zorluklarla başa çıkmakta yetersiz kalabilir ve öğretmenin yeterli desteği sağlamadığını düşünebilirler.
Bu stilin öğretim rolü, öğrencilerin uçuş eğitimine aktif olarak katılmalarını sağlamak ve onlara uçuş becerileri konusunda rehberlik etmektir. Öğretmen Pilot, öğrencilere uçuşla ilgili sorular sorar, fikirlerini dinler, seçenekler sunar ve problemleri çözmelerine yardımcı olur. Öğretmen Pilot, öğrencilerle uçuş eğitiminin amaçlarını, süreçlerini ve değerlendirme kriterlerini tartışır ve onlara destek ve cesaret verir.
Danışman (Delegator) Stil:
Öğrencilerin bireysel çalışmalarını ve bağımsız hareket etmelerini geliştirmeye çalışırken sorumluluk alma ve girişimde bulunma konusunda da desteklerler. Öğrenci merkezli sınıf süreci baskındır. Baskın öğretim stili temsilci olan öğretmenler, öğrencilerin kendi kendilerini yönetmelerini sağlayacak kapasitelerinin gelişimi ile ilgilenirler. Öğrencilerin kendilerini bağımsız algılamalarına yardım ederler. Ancak öğrencilerin seviye ve yetenekleri bağımsız davranış ve düşünme için yeterli olmadığında endişe duymalarına neden olabilirler. Bu stil, öğrencilerin öğrenme hedeflerini belirlemelerine, kendi öğrenme süreçlerini planlamalarına ve değerlendirmelerine olanak tanır.
Öğretmen Pilot, öğrencilerin uçuş eğitimini kendi kendilerine yönetmelerine olanak tanır. Öğrencilerin, uçuş eğitiminin hedeflerini, planlarını ve değerlendirmelerini kendilerinin belirlemelerine izin verir. Öğrencilerin, uçuş eğitiminde karşılaştıkları zorlukları kendi başlarına aşmalarını bekler. Öğrencilerin, uçuş eğitiminde girişimci ve yaratıcı olmalarını teşvik eder. Öğrenciler, öğretmenin kendilerine duyduğu güvene karşılık verir ve onunla danışma yapar.
Bu stilin avantajı, öğrencilere uçuş eğitimini kendi kendilerine yönetmelerine olanak tanıması ve onlara güven duymasıdır. Öğrenciler, öğretmenin kendilerine verdiği özgürlük sayesinde uçuş eğitiminde girişimci ve yaratıcı olabilirler. Bu stilin dezavantajı ise, öğrencilere çok fazla sorumluluk yüklemesi ve onların endişelenmesine neden olmasıdır. Öğrenciler, uçuş eğitiminde kendi hedeflerini, planlarını ve değerlendirmelerini yapmakta zorlanabilir ve öğretmenin yeterli ilgiyi göstermediğini hissedebilirler.
Bu stilin öğretim rolü, öğrencilerin uçuş eğitimini kendi kendilerine yönetmelerine olanak tanımak ve onlara uçuş becerileri konusunda güven duymaktır. Öğretmen Pilot, öğrencilerin uçuş eğitiminin hedeflerini, planlarını ve değerlendirmelerini kendilerinin belirlemelerine izin verir ve onlara uçuş eğitiminde girişimci ve yaratıcı olmalarını teşvik eder. Öğretmen Pilot, öğrencilerin uçuş eğitiminde karşılaştıkları zorlukları kendi başlarına aşmalarını bekler ve onlara danışmanlık yapar.