Odak Noktası ve Üç Bir Taraf

1,5 KG : AKIL, DUYGU VE ODAK başlıklı yazımda, bir rakipler takımından bahsetmiştim. Bu iki rakibi de akılcı ve duygusal sistemler olarak kategorize etmiştim. Bu konuya biraz daha devam etmek istiyorum. Çünkü bu iki sistem, odağımızın tam olarak ne olduğunu belirliyor. Görünen o ki; iyi bir yaşam için 3 odaklanma alanının tamamında ustalaşmamız gerekiyor. Daniel Goleman bu 3 alanı şu şekilde kategorize etmiş:

1. İçsel Odaklanma 2. Başkalarına Odaklanma 3. Dışsal Odaklanma

İçsel odaklanma; bizi içgüdülerimize, hislerimize, yol gösterici değerlerimize yöneltiyor. Bu da, bizi daha iyi hissettirecek kararlar almamıza yardımcı oluyor. Başkalarına odaklanmaya bakacak olursak; yönümüzü bu odaklanma biçimiyle bulduğumuz söylenebilir. Çünkü sosyal bir varlığız ve ayna benlik kuramı doğrultusunda, başkalarının vasıtasıyla kendimizi biliyoruz. Dışsal odaklanma ise; içinde dönüp durduğumuz sistemin farkında olmak ile ilgili. Sistem farkındalığı ise yaşama daha panoramik bir bakış ile yaklaşma yeteneğini beraberinde getiriyor. Bu üçü de birbirinden merdane odaklanma biçimi, akılcı ve duygusal sistemler ile ortak kaderi paylaşıyor: Tek başınalık = çuvallama Daniel Goleman, bu çuvallama hadisesini şu şekilde özetlemiş: “İç dünyasına kulak vermeyen biri (lider) dümensiz olacaktır; başkalarının dünyasına karşı kör biri her şeyden habersiz kalacaktır; içinde faaliyet gösterdikleri sistemlere kayıtsız olanlar gafil avlanacaktır.” Görünen o ki; tatminkâr bir yaşam için bu alanların dengesini kurmak konusunda ustalaşmak gerekiyor. Şu anda ülke olarak yaşadığımız ve üzgünüm ama daha da fazlasını yaşayacağımız sıkıntıların özünde bu dengeyi bulamamış olmamız var. Halen, sokma akılın hapşırıkla çıktığı konusunda aymış değiliz. İşin kötüsü, inanılmaz bir enformasyon bombardımanı içindeyiz ve bu bombardıman odağımızı çalıyor. Oysa Kara Fatma, bize muazzam bir mesaj bırakmış. Mesajı, silik, soluk bir fotoğraf. Buyurunuz baş başa kalınız, hissediniz ve düşününüz.

“Artık kadın erkek yok, artık istiklal var! Kadınsam Türk de değil miyim?” Kara Fatma