Ayça Mumkule Erşipal & Eray Beceren - 22 Mart 2021’de PennaAviation’da Yayımlanmıştır.
Havacılık, şüphesiz; öğrenmenin ve hatta öğrenmeyi öğrenmenin hayati öneme sahip olduğu alanlardan biridir. Bilgi, beceri ve tutum üçlüsünün bir araya gelerek oluşturduğu yetkinliğin geliştirilebilmesinin en etkin yolu, “sürekli öğrenme”yi temin etmek gibi görünmektedir. Öğrenmenin 4 boyutunu kavramak; mesaj ve yöntemlerini bu kavramanın ışığında biçimlendirecek eğitmenler için konfor alanını genişleten ve öğrenme etkinliğini arttıran bir kolaylaştırıcı olması nedeniyle önemlidir. Bu dört boyut, aynı zamanda, eğitim gruplarını doğru belirlemeyi ve katılımcıları tanımayı da mümkün kılar.
1. Boyut: Bilmiyor, Tecrübesi Yok.Öğret, ölç, değerlendir, geri bildirim ver.
Uçuş eğitimine yeni başlayan öğrenciler bu grupta yer alırlar. Öğrencinin uygulamaya yani yaparak öğrenme safhasına hazırlandığı boyuttur. Havacılıkla ilgili temel konuları hakkıyla öğrenmek, kendi uçacağı hava aracına geçen öğrenci pilotu olumlu yönde etkileyip motive edecektir.
2. Boyut: Biliyor Tecrübesi Yok. Eğit ve tecrübe kazandır.
Öğrencinin duygularıyla en çok ilgilenilmesi gereken boyuttur. Heyecan ve tedirginliğin bir arada olabileceğini unutmamak gerekir. Gelişim isteği ve heves, öğrenip deneyimledikçe artacaktır.
3. Boyut: Biliyor Tecrübeli. Tecrübeyi artıracak pratikler sun ve alışkanlıklarla mücadelesine destek ver.
Bu safhaya erişmek için belirli bir süre uçuş tecrübesini yaşamak gereklidir. Her fırsatta alışkanlıklar pekiştirilir. Önceki eğitimlerde yanlış alışkanlıklar edinilmişse kalıplaşmadan önlenmesi gerekir. Burada bulunan kişiler kendini güncelleme konusunda zayıf ve isteksiz davranırlar ise bir sonraki boyut olan “bilmiyor tecrübeli” tarafına savrulabilirler.
4. Boyut: Bilmiyor Tecrübeli. Mentörlük ile destekle ve döngüyü ortadan kaldır.
Bu boyutta yer alan havacılar havacılıkla ilgili her şeyi bildiğini düşünme eğilimi içerisindedir. Yeni bir hava yoluna geçildiğinde ve/veya yeni bir tip eğitimi alınırken bu boyut devrededir. Bu tip değişikliklere hâkim olmaya çalışırken geçmiş bilgi ve alışkanlıklardan bir çırpıda kurtulmak ve uyum sağlamak kolay değildir. El alışkanlıklarını ve refleksleri yeni tipe uygun olarak değiştirmek, geliştirmek gerekmektedir. Belirli bir eğitim ve uçuş tecrübesinden sonra yeni duruma uyum sağlanacaktır. Bu boyut, direnç gösterilmediği müddetçe, “Biliyor Tecrübesi Yok” kısmından daha kısa sürer. Çünkü bu boyuttaki bir pilotun geçmiş tecrübeleri ile bazı konuları mukayese ederek öğrenmesi de mümkündür.
Boyutlar ve bunlarla ilgili farkındalık öğrenci pilotların ilgisini ve odaklanmasını, eğitimin verimini önemli ölçüde artıracaktır.
YARARLANILAN KAYNAK: Airbus Pilot Instructor Cources Notları